Espainiako familiei diru-sarrerak emateko sistemaren ezaugarriak

Europako herrialdeetatik, Espainia da haurrek pobrezia jasateko arrisku larrienetakoa dutenetako bat. 2018an, % 26,8 zen arrisku-tasa, hots, EBko batezbestekoa baino 6,6 puntu handiagoa. Espainiako lan-merkatuaren langabezia-tasa altuarekin lotu izan da datu hori, seme-alabak dituzten familietan gainerakoetan baino bere horretan irauteko pobreziak duen joerarekin eta, azkenik, gizarte-transferentziek haurren pobrezia gutxiagotzeko duten eragin eskasarekin. Azken faktore hori ikertzeko, familiei diru-sarrerak emateko sistema aztertu dute txostenaren egileek.

Azterketaren emaitzen arabera, prestazio ekonomikoen gainetik tresna fiskalei ematen zaie le-hentasuna Espainian, Europar Batasuneko beste herrialde batzuetan ez bezala. Termino absolututan, progresiboak dira dirulaguntzak; zerga-arintzeak, aldiz, erregresiboak. Dena dela, transferentziak -oro har- progresiboak dira, eta aberastasunaren banaketan duten eragina -mugatua- batez ere seme-alabadun familientzako prestazio ez-espezifikoei zor zaie. Bizitzeko gutxieneko diru-sarreraz, berriz, hau dio txostenak: areagotu egiten duela sistemaren babes-eragina, berariaz familiei zuzenduak ez diren prestazioak sendotzen dituen arren.