Liburu honek María Ángeles Duránek zaintzaren inguruan egindako ikerketak biltzen ditu. Gai hori behin eta berriz agertzen da lau hamarkadatik gorako ekoizpen zientifikoan, eta intentsitate handiagoz landu da azken urteetan. Fenomeno hau ikusarazi eta gizartearen ongizateari egiten dion ekarpen ezin baliotsuagoa aitortu nahian, zaintza-zerbitzuen eskaintza eta eskaria ―ordainduak edo ordaindu gabeak― eta izan dezakeen bilakaera aztertzen ditu. Kapitulu monografikoetan, kolektibo espezifikoentzako zainketak ere aztertzen ditu ―haurrak, desgaitasuna duten pertsonak, adinekoak eta bizitzaren amaieran dauden pertsonak―, bai eta zaintzak eskaintzen eta jasotzen dituzten pertsonen bizi-baldintzak ere.
Liburuak zaintza modu integralean eta diziplinartekoan lantzen du, gizarte-esparru guztiak zeharkatzen dituen fenomeno bati dagokion bezala, eta gizartea, ekonomia eta politika aztertzeko ikuspegi berri bat proposatzen du. Zentzu honetan ekonomikoki aurreratuta dauden herrialdeen gizarte-egiturari buruzko berrirakurketa bat eginez gero, ‘zaintzaileria’ gisa definituko den gizarte-klase berri bat sortzen ari da, mendebaldeko gizarteetan gero eta paper aktiboagoa izatera deitua dagoena.