Ez da beharrezkoa erabiltzaile guztientzat onuragarriak diren hirien eraikuntza justifikatzea. Hiriak eraikitzeak bertako egoiliar batzuen beharrak bakarrik kontuan hartzea eskatzen du. Eta, hala ere, espazio publikoak eta zerbitzuak desgaitasunen bat duten pertsonen, haurren eta haien zaintzaileen eta adinekoen beharrak alde batera utzita pentsatu, diseinatu eta eraiki diren hirietara ohitu gara, eta, horrela, haien sarbidea mugatu dugu. Testuinguru honetan, monografi honen helburua da hiri-plangintzako jardunbideak sustatzea, desgaitasunen bat duten pertsonei, haurrei eta adinekoei hiriek eskaintzen dituzten lan, sozializazio eta gozamen aukerak eskuratzen modu eraginkorrean lagundu ahal izateko. Pertsonak parkeetara, alderdi publikoetara, garraio sistemetara, eta bizitza zibikoan aktiboki parte hartzen uztea, haien trebetasuna edozein izanda ere. Horretarako, monografi hau bi zatitan egituratzen da: Lehenengo zatiak desgaitasuna duten pertsonen azterketaren bilakaerari buruzko testuinguru bat eskaintzen du, zehazki, Latinoamerikako eta Karibeko hirien ikuspegitik. Bigarren zatia kasu azterketen multzo bat da, desgaitasunen bat duten pertsonek, adinekoek eta haurrek hirietan gainditu behar dituzten oztopoak ezabatzen laguntzen duten iragaitzazko espazio eta sistemak eraiki dituzten hiriei buruzkoa.
Hitz gakoak
Discapacidad, Personas mayores, Infancia, Juventud, Modelos, Entorno urbano, Planificación, Accesibilidad, Nuevas tecnologías, Adaptación del medio, Gobierno, Políticas públicas, Diseño, Participación social, Inclusión social, Identidad social, Juegos, Transporte público, Casuística, Recomendaciones, Buenas prácticas, Latinoamérica, EE.UU., España